بازار پارچه در قبضه فابریک بی‌کیفیت چین

احسان اکبرپور: صنف پوشاک این روزها حال و روز خوشی ندارد؛ از یک سو شرایط پاندمی و مشکلات اقتصادی مردم فروش‌ها را به حداقل رسانده و از سوی دیگر مشکلات تحریمی سبب شده که واردات پارچه و لباس نیز با مشکل مواجه شود. از یک سو تولیدکنندگان می‌گویند مشکلات دست و پایشان را بسته است و نمی‌توانند مواد اولیه مورد نیازشان از جمله پارچه را به صورت نقدی خرید کنند، از سوی دیگر تولیدات پوشاک هم کمتر به فروش می‌رود. مهم‌ترین دلیل هم برمی‌گردد به کاهش ارزش پول ملی؛ از این روست که پارچه گران شده و در نتیجه محصولات نهایی تولید گران تمام می‌شود، قدرت خرید مردم هم که کاهش یافته و کرونا موجب شده که مردم کمتر برای خرید مراجعه کنند. آن‌ها که این روزها متوسل شده‌اند به انواع و اقسام جشنواره‌های تخفیف هم کسب و کار پررونق‌تری نسبت به دیگران ندارند. «به هر حال ما هم این روزها کمتر برای زندگی هزینه می‌کنیم و به همین خاطر مردم را درک می‌کنیم.» به گفته یکی از تولیدکنندگان، با اوضاع این روزها و وضعیت کرونا، چشم امیدی به شب عید هم نیست. «همه انگار منتظریم تا شر این ویروس منحوس با واکسیناسیون عمومی از سر مردم برداشته شود تا شاید وضع زندگی و کسب‌وکار به روال طبیعی‌ برگردد.»

*مشکل صنف نساجی و پوشاک: معطل‌ماندن بارهای نخ و پارچه در گمرک
از سوی دیگر به گفته فعالان صنف نساجی و پوشاک، ضرورت حمایت از واحدهای تولیدی و صنفی در این دو بخش بیشتر از سایر اصناف و واحدهاست، زیرا بیش از ۹۵ درصد فعالان تولیدی و صنفی این حوزه از بخش خصوصی هستند و از آنجایی که از گذشته‌های دور تاکنون به صورت حجره‌ای، سنتی و غیر اصولی اداره می‌شدند، به‌راحتی از بین خواهند رفت. به ویژه آنکه بخش قابل‌توجهی از این صنایع، وابسته به واردات مواد اولیه هستند و نوسان‌های نرخ ارز، معطل‌ماندن بارهای نخ و پارچه در گمرک و تزریق ناکافی این مواد اولیه، موجب شده که صنایع تولیدی با مشکل مواجه شوند. به عنوان مثال یکی از تولیدکنندگان مشهور پوشاک مردانه به «افسانه» می‌گوید: به دلیل نبود پارچه کتان، امسال تولید شلوار کتان این واحد صنعتی با مشکل مواجه شد. او با بیان اینکه واردکنندگان پارچه میزان و حجم مورد نیاز تولیدکنندگان را به دلیل همین شرایط به آن‌ها تحویل نداده‌اند، می‌افزاید: از همین رو ما امسال ناچار شدیم بخشی از تولیدات خود را به حالت معلق درآوریم.

*صنعت پارچه ایران در شرایط نیمه‌تعطیل به سر می‌برد
در همین راستا رئیس اتحادیه صنف پارچه‌فروشان شیراز در گفت‌وگو با «افسانه» با بیان اینکه پس از همه‌گیری کروناویروس، عملاً نیمی از فروش سالانه صنف پارچه‌فروشان شیراز از دست رفت، می‌گوید: در این شرایط برای یک بخش از پارچه‌فروشان هیچ منطق اقتصادی وجود ندارد که هم‌زمان هزینه اجاره مغازه، دستمزد شاگرد و مالیات را با وجود زیان‌های ناشی از کروناویروس پرداخت کنند. علی ناصح با بیان اینکه صنعت نساجی ایران مدت‌هاست به خاطر گرانی‌ مواد اولیه ناشی از کاهش ارزش پول ملی و افزایش مالیات‌ عملاً در رکود به سر می‌برد، می‌گوید: امروز به دلیل هزینه‌های بالای کارخانه‌های نساجی و به‌روز نبودن دستگاه‌های تولید پارچه، صنعت پارچه ایران در شرایط نیمه‌تعطیل به سر می‌برد و عملاً هزینه تمام‌شده پارچه در کشور نسبت به پارچه‌های واردشده بسیار بیشتر است. ناصح با اشاره به اینکه با افزایش نرخ ارز، قیمت پارچه‌های وارداتی نیز افزایش می‌یابد، خاطرنشان می‌کند: این شرایط به صنف پارچه‌فروش و صنایع وابسته به آن آسیب‌های فراوانی وارد کرده است.

*پارچه چینی با یک چهارم قیمت پارچه ایرانی، بازار را قبضه کرده است
رئیس اتحادیه صنف پارچه‌فروشان شیراز در ادامه با اشاره به اینکه به سبب شرایط نامناسب اقتصادی، این روزها اغلب مردم به دنبال پارچه ارزان‌قیمت هستند، می‌گوید: وقتی صحبت از ارزانی پارچه باشد، پارچه‌های چینی ارزان‌ترین هستند و به همین خاطر بازار پارچه شیراز، عمدتاً در اختیار پارچه‌های چینی است. علی ناصح با مقایسه قیمت پارچه ملحفه‌ای بروجرد با پارچه مشابه چینی می‌افزاید: قیمت یک متر از پارچه بروجردی 90 هزار تومان است، اما قیمت جنس مشابه چینی‌اش با همان گل و طرح، هر متر 25 هزار تومان است. به گفته ناصح در چنین شرایطی و با توجه به وضع اقتصادی مردم، اغلب ترجیح می‌دهند پارچه‌های چینی را به جای جنس مشابه ایرانی خریداری کنند. ناصح سپس با اشاره به اینکه به دلیل افزایش قیمت‌ پارچه و همچنین شرایط نامناسب اقتصادی، رویکرد مردم در خرید پارچه و سپس دوختن لباس نیز تحت‌تاثیر قرار گرفته است، می‌افزاید: نتیجه آن شده است که مردم به جای خرید پارچه کت‌شلواری، به نزدیک‌ترین فروشگاه کت و شلوار مراجعه می‌کنند و یک دست کت و شلوار چینی با قیمت ارزان می‌خرند.

*800 مغازه پارچه‌فروشی در شیراز از شرایط کرونا متضرر شده‌اند
رئیس اتحادیه صنف پارچه‌فروشان شیراز سپس با اشاره به کاهش فروش پارچه و زیان‌دهی تعدادی از مغازه‌های پارچه‌فروشی می‌گوید: باید در نظر داشت که بسیاری از پارچه‌فروشان ما از مزایای فروش آنلاین غفلت کرده‌اند و سیستم فروش به‌روز آنلاین را هنوز عملی نکرده‌اند. علی ناصح با اشاره به اینکه در شرایط کنونی بخش عمده‌ای از مردم به خرید آنلاین از خانه رو آورده‌اند، می‌افزاید: به نظر می‌رسد صنف پارچه‌فروشان نیز باید از ظرفیت فروش آنلاین بهره بگیرد تا بتواند زیان‌های ناشی از شرایط همه‌گیری کروناویروس را جبران کند. ناصح سپس با اشاره به اینکه بر اساس منطق بازار، تعداد مغازه‌های پارچه‌فروشی در شیراز باید بین 250 تا 300 مغازه باشد، می‌گوید: اما متاسفانه در سال‌های اخیر و پس از دستورالعمل‌های وزارت صمت، تعداد متقاضیان برای اخذ پروانه کسب پارچه‌فروشی به شدت افزایش یافت. «نتیجه آن شده که در حال حاضر بیش از 800 مغازه پارچه‌فروشی در شهر وجود داشته باشد و همین افزایش تعداد مغازه بیش از ظرفیت فروش سبب شده است که بسیاری از پارچه‌فروشان شیرازی عملاً سود و درآمدی از این شغل نداشته باشند.»